10 Antoinette Moeckli – L’ivresse
…Citation : « Il faut être toujours ivre. Tout est là : c’est l’unique question. Pour ne pas sentir l’horrible fardeau du temps qui brise vos épaules et vous penche vers la terre, il faut vous enivrer sans trêve. Mais de quoi ? De vin, de poésie, ou de vertu à votre guise, mais enivrez-vous», écrivait Charles Baudelaire
Une ivresse efface mille tristesses dit-on. Bipolaire et dépendant, Baudelaire a choisi la poésie, souvent belle et noire parfois.
Il a choisi l’alcool.
Et la vertu ? qu’en a-t-il fait ?
Tristesse se noie dans ton verre.
Sans cesse tu le remplis pour te sauver d’elle.
Encore et encore jusqu’à plus soif.
La soif est traitresse.
Tu as bu plus que de raison et la tristesse refait surface, vite tu la noies à nouveau….triste illusion que la folie de l’ivresse.
Compagnons de fortune lèvent le coude aux mêmes mirages. Un grand « spleen » en bannière
Seul, chacun se retrouvera seul avec la gueule de bois en jurant de ne plus recommencer.
L’antidote ?……. Allez encore un verre …Bis repetita et ad aeternam….
Le verre te tient ce n’est pas toi qui tiens le verre.
L’enfer est pavé de bonnes intentions, tu parles !
L’enfer est ton quotidien et tu t’imagines vivre dans la joie de l’ivresse.
Regarde-toi.
Que te dit ton miroir ?
As-tu le courage de l’écouter ?
Quelle autre voix te parle, si doucement qu’elle te semble un mirage….
Quelle est cette autre voix ?…
10 Antoinette Moeckli – Drunkenness
…Quote: « You have to be drunk all the time. That’s the only question. If you don’t want to feel the horrible burden of time shattering your shoulders and pulling you down to earth, you have to keep getting drunk. But of what? Wine, poetry, or virtue, as you wish, but get drunk », wrote Charles Baudelaire
One drunkenness erases a thousand sadnesses, so they say. Bipolar and addicted, Baudelaire chose poetry, often beautiful and sometimes dark. He chose alcohol.
What did he do with virtue?
Sadness drowns in your glass.
You keep refilling it to save yourself from it.
Again and again until you are thirsty.
Thirst is treacherous.
You’ve had more than enough to drink and the sadness resurfaces, and soon you’re drowning it again….the madness of drunkenness is a sad illusion.
Fellow travellers are elbowing their way to the same mirages. A great ‘spleen’ under the banner.
Alone, everyone will find themselves hungover and swearing never to do it again.
The antidote? ……. Come on, one more drink … Bis repetita et ad aeternam….
The glass is holding you, not you the glass.
The road to hell is paved with good intentions, you bet!
Hell is your daily life and you imagine yourself living in the joy of drunkenness.
Take a look at yourself.
What is your mirror telling you?
Do you have the courage to listen?
What other voice is speaking to you, so softly that it seems like a mirage….
What is that other voice?…
10 Antoinette Moeckli – Μέθη
…Απόσπασμα: « Πρέπει να είσαι μεθυσμένος όλη την ώρα. Αυτή είναι η μόνη ερώτηση. Αν δεν θέλεις να νιώθεις το φρικτό βάρος του χρόνου να σου τσακίζει τους ώμους και να σε τραβάει στη γη, πρέπει να συνεχίσεις να μεθάς. Αλλά από τι; Κρασί, ποίηση ή αρετή, όπως θέλετε, αλλά μεθύστε », έγραψε ο Σαρλ Μποντλέρ!
Μια μέθη σβήνει χίλιες θλίψεις, λένε. Διπολικός και εθισμένος, ο Μποντλέρ επέλεξε την ποίηση, συχνά όμορφη και μερικές φορές σκοτεινή. Επέλεξε το αλκοόλ.
Τι έκανε με την αρετή;
Η θλίψη πνίγεται στο ποτήρι σου.
Το ξαναγεμίζεις για να σωθείς από αυτήν.
Ξανά και ξανά μέχρι να διψάσεις.
Η δίψα είναι ύπουλη.
Έχεις πιει παραπάνω από αρκετά και η θλίψη επανεμφανίζεται, και σύντομα την πνίγεις ξανά – η τρέλα της μέθης είναι μια θλιβερή ψευδαίσθηση.
Οι συνταξιδιώτες σέρνονται με τον αγκώνα τους στις ίδιες οφθαλμαπάτες. Μια μεγάλη «σπλήνα» κάτω από το λάβαρο.
Μόνος του, ο καθένας θα βρεθεί με το μεθύσι και θα ορκιστεί να μην το ξανακάνει ποτέ.
Το αντίδοτο; – Έλα, άλλο ένα ποτό – Bisrepetita et ada eternam!
Το ποτήρι σε κρατάει, όχι εσύ το ποτήρι.
Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις, σίγουρα!
Η κόλαση είναι η καθημερινότητά σου και φαντάζεσαι τον εαυτό σου να ζει στη χαρά της μέθης.
Ρίξτε μια ματιά στον εαυτό σας.
Τι σας λέει ο καθρέφτης σας;
Έχετε το θάρρος να ακούσετε;
Ποια άλλη φωνή σας μιλάει, τόσο απαλά που μοιάζει με αντικατοπτρισμό:
Ποια είναι αυτή η άλλη φωνή;…
