14 vithuranos – expériences impitoyables
…que dois-je écrire maintenant ?
En 50 ans, j’ai vécu et je vis
le dicton : tu pars – tu viens !
une alternance continue
le rapide avec le plus rapide
la distraction
est devenue une science instantanée
les vieilles routes existent et sont épuisées
stocks d’habitudes et de substances !
et je m’ennuie et je rumine sur la fumerolle
l’ancre de la ville
et la province désormais inexistante
et je me dépense sans pitié et sans le vouloir…
14 vithuranos – merciless experiences
…what should I write now?
in 50 years I have experienced and am experiencing
the saying: you leave – you come!
a continuous alternation
of the fast with the faster
distraction
has become an instant science
the old roads exist and they spend
reserves of habits and substances!
and I am bored and ruminate fumarally
a victim of the city
and the now non-existent province
and I am spent mercilessly, involuntarily…
14 βιθουρανός – ανελέητα βιώματα
…τι να γράψω τώρα εγώ;
σε 50 χρόνια μέσα
βίωσα και βιώνω
το ρητό: φύγε εσύ – έλα εσύ!
μια συνεχόμενη εναλλαγή
του γρήγορου με του γρηγορότερου
η απόσπαση της προσοχής
έχει γίνει στιγμιαία επιστήμη
οι παλιοί δρόμοι υπάρχουν και ξοδεύουν
αποθέματα από συνήθειες και ουσίες!
και βαριέμαι και μηρυκάζω φούμαρα
έρμαιο της πόλης
και της ανύπαρκτης πλέον επαρχίας
και ξοδεύομαι ανελέητα ακουσίως…
